เรื่อง เหตุเกิดเมื่อทรงงานของมูลนิธิฯ
กาลครั้งหนึ่ง ณ โรงเรียนกาสรกสิวิทย์ ตำบลศาลาลำดวน อำเภอเมืองสระแก้ว จังหวัดสระแก้ว
“ก่อนเสด็จฯ มาถึงงานราวหนึ่งชั่วโมง กรมสมเด็จพระเทพฯ ทรงแจ้งมาว่า ให้เตรียมซอไว้ จะทรง ‘สีซอให้ควายฟัง’ เราก็ประชุมกันเครียดเลย พลาดอะไรไป หรือทรงสั่งอะไรแล้วเราไม่ทำหรือเปล่า” ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล ยังจดจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้เป็นอย่างดี
“ความจริงพระองค์ทรงไม่มีความอะไรให้ตีหรอก รับสั่งว่า ‘ความจริงฉันอยากทดลองมานานแล้ว ควายได้ยินซอแล้วจะเป็นอย่างไร’ วันนั้นพระองค์ประทับนั่งสีซอบนเก้าอี้พลาสติกหน้าคอก ควายก็สองจังหวะ หนึ่ง มอง สอง พอตั้งตัวได้ก็ถอยหนีไปจุกมุมคอก ฝรั่งมังค่าก็งงกัน พริ้นเซสสีซอให้ควายฟัง”
ไม่เพียงพระอารมณ์ขันของกรมสมเด็จพระเทพฯ ที่สร้างรอยยิ้มให้ผู้ถวายงานรับใช้อยู่เนืองนิตย์ ความเรียบง่ายเช่นการประทับนั่งบนซาเล้งพ่วงข้างขณะทรงงานของมูลนิธิฯ ณ โรงเรียนบ้านเกาะสาหร่ายชัยพัฒนา จังหวัดสตูล ตลอดจนความใส่พระราชหฤทัยในทุก ๆ รายละเอียดของพระองค์ ยังเป็นแบบอย่างให้เจ้าหน้าที่ทุกคนดำเนินรอยตามด้วยความซาบซึ้งใจตลอดมา
“ตอนกำลังจะไปช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัยที่ศูนย์ต่อสู้ป้องกันภัยทางอากาศกองทัพบกที่ 1 ประจำพื้นที่ภาคกลาง อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เมื่อความทราบถึงพระองค์ว่ามีการขนควายหนีน้ำไปอยู่บนอัฒจันทร์ พระองค์ทรงฝากหญ้าจากสวนจิตรลดาไปให้ ผมก็ปีนไปป้อนให้
“ดังนั้นอย่าว่าแต่คนเลย แม้แต่ควายก็ยังทรงนึกถึง”
“ก่อนเสด็จฯ มาถึงงานราวหนึ่งชั่วโมง กรมสมเด็จพระเทพฯ ทรงแจ้งมาว่า ให้เตรียมซอไว้ จะทรง ‘สีซอให้ควายฟัง’ เราก็ประชุมกันเครียดเลย พลาดอะไรไป หรือทรงสั่งอะไรแล้วเราไม่ทำหรือเปล่า” ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล ยังจดจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้เป็นอย่างดี
“ความจริงพระองค์ทรงไม่มีความอะไรให้ตีหรอก รับสั่งว่า ‘ความจริงฉันอยากทดลองมานานแล้ว ควายได้ยินซอแล้วจะเป็นอย่างไร’ วันนั้นพระองค์ประทับนั่งสีซอบนเก้าอี้พลาสติกหน้าคอก ควายก็สองจังหวะ หนึ่ง มอง สอง พอตั้งตัวได้ก็ถอยหนีไปจุกมุมคอก ฝรั่งมังค่าก็งงกัน พริ้นเซสสีซอให้ควายฟัง”
ไม่เพียงพระอารมณ์ขันของกรมสมเด็จพระเทพฯ ที่สร้างรอยยิ้มให้ผู้ถวายงานรับใช้อยู่เนืองนิตย์ ความเรียบง่ายเช่นการประทับนั่งบนซาเล้งพ่วงข้างขณะทรงงานของมูลนิธิฯ ณ โรงเรียนบ้านเกาะสาหร่ายชัยพัฒนา จังหวัดสตูล ตลอดจนความใส่พระราชหฤทัยในทุก ๆ รายละเอียดของพระองค์ ยังเป็นแบบอย่างให้เจ้าหน้าที่ทุกคนดำเนินรอยตามด้วยความซาบซึ้งใจตลอดมา
“ตอนกำลังจะไปช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัยที่ศูนย์ต่อสู้ป้องกันภัยทางอากาศกองทัพบกที่ 1 ประจำพื้นที่ภาคกลาง อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เมื่อความทราบถึงพระองค์ว่ามีการขนควายหนีน้ำไปอยู่บนอัฒจันทร์ พระองค์ทรงฝากหญ้าจากสวนจิตรลดาไปให้ ผมก็ปีนไปป้อนให้
“ดังนั้นอย่าว่าแต่คนเลย แม้แต่ควายก็ยังทรงนึกถึง”